Po zakończeniu walk w Polsce, polscy obywatele włączyli się do walki z Niemcami i brali udział w kampanii francuskiej, kampanii norweskiej, kampanii libijskiej, bitwie o Anglię, lądowaniu w Normandii, operacji Overlord, operacji wiślańsko-odrzańskiej, walkach o Wał Pomorski i bitwie o Berlin. Polskie siły zbrojne zaangażowane w drugiej wojnie światowej w walkę przeciw nazistom stanowiły znaczącą co do wielkości armię aliancką. Obywatele II RP byli również wcielani przymusowo do obcych armii. Miało to miejsce na terenach zajętych przez Związek Sowiecki. Przyjmuje się, że w Armii Czerwonej służyło ponad 200 tys. Polaków.
Również Niemcy niemalże natychmiast po zajęciu państwa polskiego, rozpoczęli na ziemiach wcielonych do Trzeciej Rzeszy pobór do Wehrmachtu. W pierwszej kolejności dotyczyło to mniejszości niemieckiej oraz Polaków, obywateli Wolnego Miasta Gdańska. W późniejszym okresie do armii niemieckiej powołano Ślązaków i Kaszubów, którzy deklarowali się jako Niemcy. Po wprowadzeniu w 1941 r. Niemieckiej Listy Narodowej pobór na terenach włączonych do Trzeciej Rzeszy, wśród Ślązaków, Kaszubów i Wielkopolan przyjął charakter masowy. Przez cały okres drugiej wojny światowej Polska Marynarka Wojenna prowadziła walkę z niemiecką Kriegsmarine na morzach i oceanach. Polskie niszczyciele brały udział w akcjach floty brytyjskiej u wybrzeży niemieckich na Morzu Północnym i minowaniu wód przed niemieckimi portami. Okręty polskie wspierały sprzymierzonych w Norwegii, toczyły walki z niemiecką artylerią na brzegach okupowanej Francji, walczyły o Atlantyk i Morze Śródziemne, patrolowały kanał La Manche, pełniły służbę w eksporcie konwojów, zatapiały niemieckie okręty podwodne. Polskie statki pasażerskie i handlowe woziły żołnierzy w Europie i Azji, pływały w konwojach do Ameryki.
Lotnictwo Polskie z dużymi sukcesami brało udział w wojnie powietrznej nad Europą. W bitwie o Anglię szczególnie zasłużone były dywizjony myśliwskie 302 i 303.
Żołnierze konspiracji
Jeszcze w czasie trwania działań wojennych w okupowanej Polsce rozpoczął się proces tworzenia organizacji podziemnych. Zapoczątkowało je utworzenie tuż po klęsce wrześniowej Służby Zwycięstwu Polsce, a później Związku Walki Zbrojnej, który w 1942 roku został przekształcony w Armię Krajową (AK). Organizowała ona działania partyzanckie i wywiadowcze na terenie całego kraju. Inne organizacje wojskowe działające w konspiracji to Narodowa Organizacja Wojskowa (od końca 1939 r.), Narodowe Siły Zbrojne, Bataliony Chłopskie, oddziały komunistycznej lewicy, zorganizowane w 1942 roku najpierw pod nazwą Gwardii Ludowej a następnie od 1944 roku Armii Ludowej. Formacje te walczyły z terrorem wprowadzonym przez okupanta dokonując akcji dywersyjnych i sabotażowych.
